Comite255 composition - comite255

composition title

Skład

Composition

Obecni członkowie komitetu

Komitet składa się z siedmiu osobistości wybranych spośród byłych członków Trybunału Sprawiedliwości i Sądu Unii Europejskiej, członków krajowych sądów najwyższych i prawników o uznanej kompetencji, przy czym jedną z kandydatur proponuje Parlament Europejski.

Członków mianuje na czteroletnią kadencję Rada na wniosek prezesa Trybunału Sprawiedliwości.

W skład komitetu wchodzą obecnie: Allan Rosas (przewodniczący komitetu), Frank Clarke, Julia Laffranque, Maria Eugénia Martins de Nazaré Ribeiro, Barbara Pořízková, Silvana Sciarra oraz Vassilios Skouris (członkowie komitetu) – mianowani na mocy decyzji Rady (UE) 2021/2232 z dnia 14 grudnia 2021 r. w sprawie mianowania członków komitetu, o którym mowa w art. 255 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Kadencja komitetu w aktualnym składzie trwa od 1 marca 2022 r. do 28 lutego 2026 r.

[ Zobacz także wcześniejsze składy komitetu od 2010 r]

 

 

Wydawca treści

Allan Rosas

Urodzony w 1948 r.; doktor prawa na Uniwersytecie w Turku (Finlandia); profesor prawa na Uniwersytecie w Turku (1978−1981) i Åbo Akademi (Turku/Åbo) (1981−1996); dyrektor tamtejszego Instytutu Praw Człowieka (1985−1995); przedstawiciel rządu Finlandii w funkcji członka lub doradcy fińskich delegacji podczas różnorodnych konferencji i spotkań międzynarodowych, członek i ekspert rządowych i parlamentarnych komisji prawnych w Finlandii, jak również Organizacji Narodów Zjednoczonych, Unesco, Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie i Rady Europy (1977−1995); dyrektor i główny radca prawny Służby Prawnej w Komisji Europejskiej, odpowiedzialny za stosunki zewnętrzne (1995−2001); zastępca dyrektora generalnego Służby Prawnej w Komisji Europejskiej (2001−2002); sędzia Trybunału Sprawiedliwości (2002−2019); profesor wizytujący w Kolegium Europejskim, na Uniwersytecie w Gandawie, na Uniwersytecie w Helsinkach i senior fellow na Uniwersytecie w Turku; od 2019 r. członek niezależnej komisji etycznej w Komisji Europejskiej.

Frank Clarke

Urodzony w 1951 r.; absolwent matematyki i ekonomii University College w Dublinie (1972); Barrister-at-Law przy King's Inns w Dublinie (1973); Junior Counsel (1973–1985); Senior Counsel (1985–2004); profesor w King's Inns (1978–1995); prezes rady palestry (1993–1995); Bencher w King's Inns (1995); członek rady Międzynarodowego Stowarzyszenia Prawników (IBA) (1997–2004), współprzewodniczący Forum for Barristers and Advocates (1998–2002); prezes rady King's Inns (1999–2004); sędzia High Court (2004–2012); przewodniczący komisji referendalnej ds. drugiego referendum w sprawie Traktatu Lizbońskiego (2009); sędzia rezydent Griffith College w Dublinie (od 2010); docent Trinity College w Dublinie (od 2012); docent University College w Cork (od 2013); laureat Griffith College Distinguished Fellowship Award (2017); sędzia sądu najwyższego Irlandii (2012–2017); prezes sądu najwyższego (Chief Justice) (2017–2021); prorektor University of Dublin i przewodniczący komisji ds. reformy prawa (od 2022); członek komitetu powołanego na podstawie art. 255 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej od marca 2018 r.

Julia Laffranque

ur. w 1974 roku, studia prawnicze: uniwersytet w Hamburgu (Niemcy) i uniwersytet w Tartu (Estonia); magister prawa, Westfalski Uniwersytet Wilhelma w Münsterze (Niemcy), studia podyplomowe: uniwersytet w Kilonii (Niemcy), Europejski Instytut Uniwersytecki we Florencji (Włochy); doktor prawa, uniwersytet w Tartu (Estonia); ekspert prawa Unii Europejskiej, dziekan wydziału prawa Unii Europejskiej i stosunków zagranicznych oraz wicesekretarz generalna w Ministerstwie Sprawiedliwości (Estonia) (1996–2004); oddelegowana do służby prawnej Komisji Europejskiej, do ministerstw sprawiedliwości Francji i Szwecji, do francuskiej Rady Stanu oraz do niemieckiego federalnego sądu administracyjnego; wykładowczyni i adiunkt prawa europejskiego na różnych uniwersytetach (1999–2010); profesor prawa europejskiego na uniwersytecie w Tartu (2011–2016), od 2016 r. profesor wizytująca; sędzia Sądu Najwyższego Estonii (2004–2011 oraz 2020); członkini Stałego Trybunału Arbitrażowego (2011–2016); sędzia Europejskiego Trybunału Praw Człowieka (2011–2020); wicerektorka Akademii Prawa Europejskiego (ERA) (2021); przewodnicząca Międzynarodowej Federacji Prawa Europejskiego (FIDE) (2010–2021), przewodnicząca Rady Konsultacyjnej Sędziów Europejskich Rady Europy (CCJE) (2008–2010), członkini Komitetu Naukowego Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej (FRA).

Maria Eugénia Martins De Nazaré Ribeiro

Urodzona w 1956 r.; studia prawnicze w Lizbonie, Brukseli i Strasburgu; advogada w Portugalii (1982-1984) i Brukseli (1984-1986); niezależny pracownik naukowy w instytucie studiów europejskich wolnego uniwersytetu w Brukseli (1984-1985); referendarz portugalskiego sędziego w Trybunale Sprawiedliwości J.C. Moitinha de Almeidy (1986-2000), następnie prezesa Sądu Pierwszej Instancji B. Vesterdorfa (2000-2003); sędzia Sądu Unii Europejskiej (2003-2016), prezes izby (2007-2010 i 2013-2016); prezes komitetu ds. regulaminu postępowania przed Sądem (2013-2016); członek komitetu powołanego na podstawie art. 255 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej od marca 2018 r.

Barbara Pořízková

Urodziła się w 1968 r.; uzyskała stopień doktora prawa na Uniwersytecie Masaryka w Brnie (2000 r.); specjalistka ds. finansów publicznych w Urzędzie Skarbowym w Brnie (1993–2001); prawniczka w firmie PricewaterhouseCoopers (2001–2006); sędzia czeskiego Naczelnego Sądu Administracyjnego od 2006 r. i jego wiceprezes od 2018 r., członkini jego Naczelnej Izby od 2013 r. i prezes dziewiątej izby od 2014 r.; regularna reprezentantka czeskiego Naczelnego Sądu Administracyjnego na forum Stowarzyszenia Rad Stanu i Naczelnych Sądów Administracyjnych Unii Europejskiej (od 2015 r.); w 2016 r. aplikantka sędziowska we francuskiej Radzie Stanu; od marca 2022 r. zasiada w komitecie utworzonym na mocy art. 255 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.

Silvana Sciarra

Urodziła się w 1948 r. Studiowała na Uniwersytecie w Bari. Otrzymała stypendium Harknessa na studia w UCLA (Uniwersytet Kalifornijski w Los Angeles) i Harvard Law School (1974–1976). Wykładała na Uniwersytecie w Sienie, była stypendystką programu Fulbrighta w UCLA i profesorem wizytującym na kilku uniwersytetach (Warwick, Columbia Law School, Cambridge, Sztokholm, Lund, UCL, LUISS Rzym). Kierowała Katedrą Europejskiego Prawa Pracy i Prawa Socjalnego (1994–2003) w Europejskim Instytucie Uniwersyteckim (EUI). Profesor europejskiego prawa pracy i prawa socjalnego na Uniwersytecie we Florencji (1990–2014; urlop na czas pracy w EUI). Doktor honoris causa w dziedzinie prawa na Uniwersytecie Sztokholmskim (2006) i na Uniwersytecie w Hasselt (2012). Sędzia włoskiego Trybunału Konstytucyjnego, pierwsza kobieta wybrana na to stanowisko przez Parlament (od 2014). Została odznaczona Krzyżem Wielkim Orderu Zasługi Republiki Włoskiej (2017) i otrzymała nagrodę Hugo Sinzheimera (2015). Jest członkinią Europejskiego Instytutu Prawa. Od marca 2022 r. zasiada w komitecie utworzonym na mocy art. 255 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.

Vassilios Skouris

Urodził się w 1948 r. Absolwent prawa na Wolnym Uniwersytecie Berlińskim (1970), uzyskał stopień doktora prawa na Uniwersytecie w Hamburgu (1973). Asystent i członek rady wydziału w Katedrze Prawa Procesowego Cywilnego i Prawa Procesowego Ogólnego na Uniwersytecie Hamburskim (1972–1977). Profesor prawa administracyjnego na Uniwersytecie Demokryta w Tracji (1977–1980). Profesor prawa publicznego na Uniwersytecie w Bielefeld (1980–1982). Profesor prawa publicznego na Uniwersytecie Arystotelesa w Salonikach (1982–2015). Sędzia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (1999–2015) i jego prezes (2003–2015). Profesor stowarzyszony Bucerius Law School w Hamburgu (od 2016). Członek korespondent Akademii Ateńskiej. Honorowy ławnik w Honorable Society of Lincoln’s Inn. Przewodniczący Izby Orzekającej Komisji Etyki FIFA. Od marca 2022 r. zasiada w komitecie utworzonym na mocy art. 255 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.